--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ชื่อเรื่อง : ป่าชายเลน
ปีที่จัดพิมพ์ : 2534
ISBN :
974-88684-9-4
ชื่อผู้แต่ง : สนิท อักษรแก้ว
บรรณาธิการ : สุวลักษณ์ นาทีกาญจนลาภ
จำนวนหน้า : 25 หน้า
หน่วยงานจัดพิมพ์ :
มูลนิธิคุ้มครองสัตว์ป่าและพรรณพืชแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ : ป่าชายเลน;ป่าโกงกาง;เนื้อที่;การแพร่กระจาย;ทรัพยากรธรรมชาติ;ความสำคัญ;พันธุ์ไม้;นิเวศวิทยาสัตว์;นิเวศวิทยาพืช;การทำลาย;การอนุรักษ์ป่าชายเลน;การจัดการทรัพยากร
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ป่าชายเลน"
ทรัพยากรธรรมชาติที่ให้คุณค่าและคุณประโยชน์ไม้เป็นพืชคุณภาพดีและถ่านที่ให้ความร้อนสูง
ทำเสาเข็ม เฟอร์นิเจอร์ เป็นแหล่งอาหารที่อยู่อาศัย
เป็นสถานที่ขยายพันธุ์ของสัตว์น้ำนานาชนิด นอกจากนี้ "ป่าชายเลน"
ยังช่วยอนุรักษ์ชายฝั่งเป็นเกราะกำบัง ป้องกันลมพายุ บรรเทาการกัดเซาะชายฝั่ง
ช่วยกรองขยะและสิ่งต่างๆ บริเวณชายฝั่งและยังช่วยเพิ่มเนื้อที่พื้นดินด้วย
ทรัพยากรธรรมชาติ
เกิดขึ้นตามธรรมชาติในสิ่งแวดล้อมที่ค่อนข้างปลอดการรบกวนจากมนุษย์ ในรูปแบบของธรรมชาติ
ทรัพยากรธรรมชาติมักมีลักษณะของปริมาณความหลากหลายทางชีวภาพและความหลากหลายของภูมิประเทศในหลายระบบนิเวศ
ทรัพยากรธรรมชาติมาจากสิ่งแวดล้อม
บางทรัพยากรสำคัญต่อการดำรงชีพของมนุษย์
ขณะที่ส่วนใหญ่ถูกใช้เพื่อตอบสนองความต้องการ ทรัพยากรธรรมชาติยังอาจจำแนกต่อไปได้อีกหลายวิธีเช่นการทำสิ่งต่างๆที่เป็นประโยช
ทรัพยากรธรรมชาติเป็นวัสดุและองค์ประกอบที่สามารถพบได้ในสิ่งแวดล้อม
ผลิตภัณฑ์ทุกอย่างที่มนุษย์ทำขึ้นประกอบด้วยทรัพยากรธรรมชาติ (ในระดับมูลฐาน)
ทรัพยากรธรรมชาติอาจมีเป็นสิ่งแยกกัน เช่น น้ำและอากาศบริสุทธิ์ เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตอย่างปลา
หรืออาจมีอยู่ในรูปผลัด (alternative) ที่ต้องผ่านขบวนการเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพยากร
เช่น แร่โลหะ น้ำมันและพลังงานรูปส่วนใหญ่
มีการถกเถียงอย่างมากทั่วโลกในเรื่องการจัดสรรทรัพยากรธรรมชาติ
ซึ่งบางส่วนเป็นเพราะความขาดแคลนที่เพิ่มขึ้น (การหมดไปของทรัพยากร)
แต่ยังเนื่องจากการส่งออกทรัพยากรธรรมชาติเป็นพื้นฐานของเศรษฐกิจหลายประเทศ
(โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเทศพัฒนาแล้ว)
บางทรัพยากรธรรมชาติสามารถพบได้ทุกหนแห่ง
เช่น แสงอาทิตย์และอากาศ อย่างไรก็ดี ทรัพยากรส่วนมากมิได้พบทั่วไป เพียงเกิดขึ้นในพื้นที่เล็ก
ๆ กระจัดกระจายกัน ทรัพยากรกลุ่มนี้เรียกว่า ทรัพยากรท้องถิ่น
มีทรัพยากรน้อยชนิดมากที่ถูกพิจารณาว่าใช้แล้วไม่หมด (inexhaustible) คือ จะไม่หมดไปในอนาคตอันใกล้
ทรัพยากรกลุ่มนี้ ได้แก่ รังสีดวงอาทิตย์ พลังงานความร้อนใต้พิภพ และอากาศ
(แม้การเข้าถึงอากาศที่สะอาดอาจหมดไปได้) อย่างไรก็ดี
ทรัพยากรส่วนใหญ่เป็นประเภทที่ใช้แล้วหมดไป (exhaustible) หมายความว่า
มีปริมาณจำกัด และหมดไปได้หากจัดการอย่างไม่เหมาะสม ทรัพยากรธรรมชาติเป็นวัสดุ
ซึ่งสิ่งมีชีวิตสามารถได้รับจากธรรมชาติเพื่อดำรงชีพหรือองค์ประกอบอื่นของสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติที่มนุษย์สามารถใช้ประโยชน์ได้เพื่อเพิ่มสวัสดิการของตนก็ถูกพิจารณาว่าเป็นทรัพยากรธรรมชาติเช่นกัน
ป่าชายเลน หรือ ป่าโกงกาง (อังกฤษ: Mangrove forest หรือ Intertidal forest) คือเป็นกลุ่มสังคมพืชซึ่งขึ้นอยู่ในเขตน้ำลงต่ำสุดและน้ำขึ้นสูงสุด
บริเวณชายฝั่งทะเล ปากแม่น้ำหรืออ่าว อีกความหมายหนึ่ง หมายถึง
สังคมพืชที่ประกอบด้วยพันธุ์ไม้หลายชนิดหลายตระกูล และเป็นพวกที่มี ใบเขียวตลอดปี
(evergreen species) ซึ่งมีลักษณะทางสรีรวิทยาและความต้องการสิ่งแวดล้อมที่คล้ายกัน
ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยพันธุ์ไม้สกุลโกงกาง (Rhizophora spp.) เป็นไม้สำคัญและมีไม้ตระกูลอื่นบ้าง
ระบบนิเวศป่าชายเลนเป็นระบบนิเวศที่มีความซับซ้อน
มีหน้าที่เป็นปราการเชื่อมต่อระหว่างระบบนิเวศบนบกและนิเวศทางทะเล
โดยทำหน้าที่ช่วยเก็บกักตะกอนและกลั่นกรองความสกปรกที่มาจากกิจกรรมบนบก และยังมีหน้าที่ช่วยรักษามวลดินและหน้าดินไม่ให้ถูกพัดพาออกจากขอบฝั่งและริมตลิ่ง
นอกจากนี้ ระบบนิเวศป่าชายเลนยังเป็นแหล่งผลิตออกซิเจน
และเป็นพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตสูง
เหมาะแก่การท่องเที่ยวและศึกษาวิจัย
ระบบนิเวศป่าชายเลนป่าชายเลนในประเทศไทยมีสถานภาพแตกต่างกัน
ทั้งในด้านพืชพรรณ ลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ ลักษณะทางสังคมเศรษฐกิจ
และวัฒนธรรมของชุมชนที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง
จึงเป็นสาเหตุให้ระบบนิเวศป่าชายเลนในแต่ละพื้นที่มีสภาพปัญหาแตกต่างกัน
ทั้งนี้อาจสรุปปัญหาได้ 3ลักษณะ คือ
พื้นที่ป่าชายเลนที่คงสภาพเป็นป่าอยู่
แต่มีชุมชนเข้าไปอาศัยอยู่ และใช้ประโยชน์ต่าง ๆ พื้นที่บางส่วนถูกบุกรุก ได้แก่
ป่าชายเลนบริเวณฝั่งอันดามัน จังหวัดพังงา ระนอง กระบี่ ตรัง สตูล และภูเก็ต
พื้นที่ป่าชายเลนที่มีการบุกรุกเข้าไปใช้ประโยชน์
และเปลี่ยนแปลงเป็นนากุ้ง เช่น บริเวณอ่าวไทยภาคตะวันออกและภาคใต้
ของจังหวัดจันทบุรี สุราษฎร์ธานี และนครศรีธรรมราช
พื้นที่ป่าชายเลนที่มีเอกสารสิทธิ์ครอบครองและใช้ประโยชน์แต่ไม่คุ้มทุน
เช่น การปลูกป่าชายเลนหรือการทำนากุ้ง จึงมีการขายให้กับนายทุน
ตลอดจนการใช้ที่ดินไม่เหมาะสม จนเกิดการกัดเซาะชายฝั่ง ได้แก่
พื้นที่ป่าชายเลนในจังหวัดสมุทรปราการ สมุทรสาคร สมุทรสงคราม เพชรบุรี
และฉะเชิงเทรา
ในสถานการณ์ปัจจุบัน
ป่าชายเลนกำลังอยู่ในภาวะวิกฤต เนื่องจากพื้นที่ป่าจำนวนมากถูกทำลายจน
หมดสภาพ
และพื้นที่ที่เหลือได้รับผลกระทบจนเสื่อมสภาพไปเป็นจำนวนไม่น้อย จนเหลือเนื้อที่
ลดน้อยลงทุกปี แม้ว่ารัฐบาล
จะได้ให้ความสำคัญโดยการออกมาตรการต่างๆ ให้กรมป่าไม้และ
หน่วยงานอื่นๆ
ที่เกี่ยวข้องรับดำเนินการ เพื่อหยุดยั้งการบุกรุกทำลานป่าและเร่งรัดการปลูกและ
ฟื้นฟูป่าชายเลน
แต่ก็เพียงมีผลให้เนื้อที่ป่าชายเลนลดลงแต่ละปีน้อยกว่าเดิมเท่านั้น
แนวทางการจัดการป่าชายเลนแบบยั่งยืน
รัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
โดยมีกรมป่าไม้เป็นหน่วยงานหลักได้ดำเนินการ เพื่ออนุรักษ์
และพัฒนาป่าชายเลนมาโดยตลอด
และได้ดำเนินการตามนโยบายและมาตรการที่กำหนดขึ้น
ในระดับชาติ
ซึ่งบางกรณีเป็นมาตรการรีบด่วนที่ระดมกำลังจากหน่วยงานอื่น ๆ เข้าไป ให้การ
สนับสนุนและร่วมดำเนินการด้วย
แต่ผลการดำเนินงานยังไม่ประสบความสำเร็จตามเป้าหมาย
เนื่องจากมีปัญหาและอุปสรรคข้อขัดข้อง
อยู่ตลอดเวลา และหากสถานการณ์ยังคงเป็นอยู่ในลักษณะนี้
รัฐอาจไม่สามารถรักษาพื้นที่ป่าชายเลนให้คงไว้อย่างน้อย
1 ล้านไร่ ในปี พ.ศ. 2544ตามเป้าหมายที่
กำหนดไว้ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่
8 (พ.ศ. 2540 - 2544)
แนวทางที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการ
เพื่อรักษาพื้นที่ป่าชายเลนให้คงไว้ได้ตามเป้าหมาย และสามารถอำนวยประโยชน์ได้ตามแนวทางการพัฒนาแบบยั่งยืน
ดังนี้
1. เร่งรัดพัฒนา
และส่งเสริมความร่วมมือของประชาชนในท้องถิ่น ในด้านการอนุรักษ์และพัฒนาป่าชายเลน
ด้วยวิธีการให้ความรู้ ความ เข้าใจ
ที่จะก่อให้เกิดจิตสำนึกและเห็นความจำเป็นในการอนุรักษ์
และฟื้นฟูทรัพยากรป่าชายเลน โดยรัฐควรให้สิทธิและความมั่นคงรวมทั้งสิ่งจูงใจ
ในประโยชน์ที่ประชาชนเหล่านี้
จะได้รับจากการคุ้มครองป้องกันและฟื้นฟูดูแลรักษาป่าชายเลน
รวมทั้งการให้ความช่วยเหลือทางด้านวิชาการ และความช่วยเหลือทางด้านอื่น ๆ
ที่จำเป็น ซึ่งจะเป็นอีกแนวทางหนึ่งที่เสริมสร้างศักยภาพของประชาชน ในการจัดการ
บริหารป่าชุมชนชายเลนต่อไป
2. ปรับปรุงกฎหมาย และระเบียบ
ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์ที่ดินป่าชายเลนให้สอดคล้องกับสถานการณ์ที่มีการบุกรุทำลาย
ยึดถือ ครอบครอง และจับจองเพื่อการได้มาซึ่งเอกสิทธิ์ที่ดินป่าชายเลนโดยไม่ถูกต้อง
ทั้งนี้เพื่อให้การอนุรักษ์ และการปลูกฟื้นฟูป่าชายเลน
สามารถดำเนินการได้ผลอย่างแท้จริง
และเป็นการขจัดปัญหาการออกเอกสารสิทธิ์ที่ดินป่าชายเลนให้หมดไป
3.
ดำเนินการสำรวจพื้นที่ป่าชายเลนอย่างละเอียดและใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนการจัดการป่าไม้
และการจัดการที่ดินป่าชายเลนให้เหมาะสมกับศักยภาพ
ก่อนที่การอนุญาตทำไม้ในระบบสัมปทานระยะยาวในรอบที่ 2 จะสิ้นสุด
เพื่อจะได้ดำเนินการให้พื้นที่ป่าชายเลนเป็นป่าอนุรักษ์ และป่าชุมชนตามความเหมาะสม
ภายใต้แผนการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ
4. ส่งเสริม และสนับสนุน
ให้มีการปลูกและฟื้นฟูป่าชายเลนอย่างต่อเนื่อง ทั้งในที่ดินของรัฐและที่ดินเอกชน
โดยให้มีการขยายพันธุ์ไม้ป่าชายเลนที่มีความหลากหลาย
ทั้งชนิดที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจและชนิดที่หายากหรือใกล้จะสูญพันธุ์
เพื่อดำรงความอุดมสมบูรณ์ของ ป่าชายเลน และความหลากหลายทางชีวภาพไปด้วย
5. ปรับปรุงระบบการอนุรักษ์
และป้องกันรักษาป่าชายเลน
ให้มีการร่วมมือและประสานงานระหว่างหน่วยงานที่รับผิดชอบมากยิ่งขึ้น
และให้มีการพัฒนาและปรับปรุงบทบาทของเจ้าหน้าที่หน่วยป้องกันรักษาป่าและหน่วยจัดการป่าชายเลน
จากการป้องกันปราบปราม และการควบคุมการทำไม้
มาเป็นนักส่งเสริมและพัฒนาป่าชายเลนมากขึ้น
6.
พัฒนาระบบการบริหารจัดการทรัพยากรป่าชายเลนของกรมป่าไม้
ให้มีโครงสร้างที่เป็นเอกภาพ โดยมีการแบ่งหน้าที่รับผิดชอบ ที่ชัดเจน
มีเจ้าหน้าที่ดำเนินการอย่างเพียงพอ มีความร่วมมือและประสานงานที่ดี
7. ส่งเสริมความร่วมมือกับนานาชาติ
และองค์กรระหว่างประเทศ ในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
และเพิ่มบทบาท ของประเทศไทยในระดับนานาชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางด้านการศึกษาวิจัย
การฝึกอบรม ตลอดจนการประชุมสัมมนา ที่เกี่ยวข้องกับการ
อนุรักษ์และพัฒนาป่าชายเลนแบบยั่งยืน
สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันสอดคล้อง
9 ข้อพ่อสอนไว้ “นิสัยแห่งความดี”
ด้านต่างๆ ดังนี้
1)
ความเพียร
ถ้าเราทุกคน
มีความเพียรที่จะช่วยกันอนุรักษ์ทรัพยาก่อน เเละช่วยกันลงมือปลูกต้นไม้ ไม่ทำลายสิ่งเเวดล้อม นี้ก็สามารถช่วยลดโลกร้อนได้อีกหนึ่งวิธี
2 ) ความพอดี
ถ้าเราทุกคนมีความพอดีที่จะใช้ พอใจในสิ่งที่เรามี ทรัพยากรในโลกนี้ก็จะไม่หมดไปเพียงเเค่เรามีความพอดี
3 ) ความรู้ตน
ก่อนที่เราจะทำอะไร เราควรรู้อยู่เสมอว่า สิ่งที่เรากำลังทำนั้นดีหรือไม่ สิ่งที่เรากำลังจะลงมือที่จะทำนั้น
เราสิ่งษามาดีหรือยัง ถ้าเรามีความรู้ที่เพียงพอ มีการวางแผนที่เป็นระบบ
ความสำเร็จก็จะไม่เกินความสามารถของเรา
4 ) คนเราจะต้องรับเเละจะต้องให้
สิ่งที่เรามีอยู่ เมื่อมันเกิน
หรือเราใช้เเล้วเหลือ
ถ้าสิ่งนั้นยังคงมีคุณภาพที่ดี
เราก็ควรที่จะเเจกจ่ายให้เเก้เพื่อนมนุษย์ เมื่อเราได้เป็นผู้ให้ ครั้งต่อไป เราจะได้เป็นผู้รับที่ดี
5 )อ่อนโยน เเต่ไม่อ่อนเเอ
โลกมนุษย์ จะอยู่กันอย่างมีความสุข
เราทุกคนต้องมีความอ่อนโยน
ธรรมชาติก็เช่นกัน
ถ้าเราอ่อนโยนต่อมัน
มันก็จะเติบใหญ่เเละสวยงาม
เเละจะเป็นเครื่องมือที่ทำให้เราใจร่มเย็นเช่นกัน
6 )พูดจริงทำจริง
เกินเป็นคน ว่าจาต้องสัตย์ พูดไรไว้ก็ต้องมือทำ
7 ) หนังสือเป็นออมสิน
ก่อนจะทำอะไร เีาต้องศึกษาให้รอบคอบ วางแผนให้ดี เเล้วผลงานก็จะออกมาดี จะประสบความสำเร็จดั้งใจหวัง
8) ความซื่อสัตย์
ความซื่อสัตญื เป็นพื้นฐานของความดี เมื่อในใจเรามีความดีอยู่
เราคิดสิ่งใด ทำสิ่งใด
มันก็จะเป็นผลดีเเก่เรา
9) การเอาชนะใจตน
ถ้าเราสามารถชนะใจตนเอง เลือกที่จะทิ้งขยะลงถัง ไม่ตัดไม้ทำลายป่า
ช่วยกันลด ประหยัด ทรัพยากร
เราก็สามารถช่วยลดโลกร้อนได้เเล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น